In dit meeslepende portret straalt het onderwerp—een man in een eenvoudige zwarte hoed en witte blouse—een aura van contemplatie uit. Zijn doordringende blauwe ogen, die diep in de ziel van de kijker lijken te kijken, creëren een aangrijpende verbinding. Zachte tonen van bruin en groen omringen hem, waardoor een warme, maar licht melancholische sfeer ontstaat. De vage penseelstreken van de achtergrond vullen zijn iets rommelige haar aan, en benadrukken de losse, impressionistische stijl van de kunstenaar. Zijn hand, voorzichtig gepositioneerd met een sigaret, en de andere nabij een glas bier, roept een gevoel van ontspanning op, wat misschien suggereert dat het een moment van conversatie of introspectie was.

De levendigheid gevangen in deze scène spreekt veel over het dagelijks leven in 19e eeuws Frankrijk. Renoir gebruikt licht en schaduw meesterlijk, en geeft het gezicht van de man weer in delicate kleurvariaties. Het contrast tussen de donkere hoed en de helderdere elementen van zijn kleding illustreert Renoirs aandacht voor detail, terwijl het de kijker in staat stelt te verdwalen in de zachtheid van zijn penseelvoering. Je kunt het gevoel van de warmte van dit moment niet helpen te ervaren, doordrenkt met nostalgie naar eenvoudigere tijden; er is een menselijke stroom die resoneert met iedereen die verlangt naar verbinding en begrip te midden van de drukte van het moderne leven.