Deze expressieve tekening toont een vrouw die elegant zit met haar rug subtiel naar de kijker toegekeerd. Uitgevoerd in zachte, gedempte tinten rood, wit en grijs op een beige achtergrond, gebruikt de kunstenaar delicate potlood- en pasteltechnieken om zowel de textuur van de huid van de vrouw als de vloeiende stof die haar omhult op te roepen. De compositie richt zich intiem op de silhouet van de figuur, waarbij de ronding van haar rug en de elegante houding bepaald door de stoel waarop ze zit, worden benadrukt. De losse, schetsmatige kwaliteit geeft het tafereel een vluchtige, bijna fluisterachtige intimiteit – een privé-moment, hangend tussen stilstand en adem.

Het gebruik van terughoudende kleur en minimale details leidt het oog langs zachte licht- en schaduwwerking, waardoor een ritme ontstaat tussen licht en donker die de rustige pose vitaliseert. Deze combinatie van snelle schets en subtiel modelleren weerspiegelt een esthetiek van het eind van de 19e eeuw waarin spontaniteit en elegantie samenkomen. De emotionele impact ligt in de eenvoud, waardoor de kijker wordt uitgenodigd om de stille gratie en rustige waardigheid van de zittende figuur te overdenken.