De scène ontvouwt zich met een weelderige voorgrond, een levendige uitdrukking van getextureerde penseelstreken die een grasveld suggereren. Boven domineren een rij slanke bomen, waarvan de stammen zich naar de hemel uitstrekken, de compositie. De bekwame hand van de kunstenaar is duidelijk zichtbaar in de gevarieerde texturen – van de ruwe schors van de bomen tot het delicate gebladerte. Het gedempte palet, gedomineerd door groen, bruin en een zachte, bewolkte lucht, roept een gevoel van rust op en het zachte licht van de late namiddag.

Als de blik dieper in het schilderij dwaalt, gluren hints van gebouwen door het dichte bos en voegen een laag diepte toe en suggereren een gevoel van plaats. De compositie is zorgvuldig uitgebalanceerd, waarbij de verticaliteit van de bomen contrasteert met het horizontale vlak van de grond. Het is een scène die uitnodigt tot contemplatie; de eenvoud van het onderwerp, gecombineerd met de bekwame techniek van de kunstenaar, creëert een gevoel van harmonie en vrede. Het is als een vleugje frisse lucht, een moment van stilte vastgelegd op het doek.