Een kolossale figuur domineert de compositie; een reus, misschien, weergegeven met scherpe lijnen en subtiele schaduwen. Hij zit, ineengedoken en imposant, met zijn rug naar de toeschouwer, maar de kromming van zijn vorm suggereert een immense kracht en onderdrukte emotie. Het gebruik van licht door de kunstenaar is meesterlijk; het lijkt te stralen vanuit een onzichtbare bron en verlicht de figuur van de reus tegen een sombere, atmosferische achtergrond. De texturen zijn ruw, wat wijst op het gewicht van de figuur en het landschap dat hem lijkt te omarmen. De delicate weergave van een halve maan aan de hemel voegt een melancholieke toets toe, een gevoel van eenzaamheid.

Dit kunstwerk spreekt over isolatie, over de last van immense kracht en misschien over de onbeduidendheid van de mensheid in het aangezicht van iets dat veel groter is dan zijzelf. De eenvoud van het palet, het beperkte gebruik van kleur, versterkt het drama en concentreert de aandacht van de kijker op de vorm van de figuur en de emotionele impact van de scène.