Dit somber portret vangt de plechtige blik van een vrouw, wiens gezicht gekenmerkt wordt door diepe rimpels die duidelijk gemaakt zijn door dikke, stellige penseelstreken. De schilder gebruikt een aardse kleurenpalet gedomineerd door groenachtige tinten en gedempte bruintinten, waardoor het onderwerp omsloten wordt door schaduwen en mysterie, wat de zwaarte van haar beschouwende uitdrukking versterkt. Haar hoofddeksel, geschilderd met fijne maar gedurfde streekjes, spreidt zich rondom haar hoofd uit als een ingewikkelde, gelaagde kap, wat textuur en volume aan de compositie toevoegt. De donkere achtergrond isoleert de figuur, richt de blik volledig op haar en intensifieert de emotionele impact van het werk.

De stevige, gelaagde penseelstreken onthullen een krachtige energie onder de gedempte tinten, en weerspiegelen de intensieve observatie en betrokkenheid van de kunstenaar bij het model. Het subtiele spel van licht en schaduw op haar gezicht roept een gevoel van introspectie en veerkracht op, en drukt zowel waardigheid als menselijke kwetsbaarheid uit. Het in het midden van de jaren 1880 gemaakte werk biedt een fascinerend inzicht in de stilistische verschuivingen van die tijd naar expressief realisme en bereidt de weg voor latere ontwikkelingen in het post-impressionisme. De rauwheid en directheid maken het tot een belangrijk werk dat de complexiteit van identiteit en levenservaring effectief overbrengt door een levendige, gebarenrijke techniek.