Delikatny portret uchwyca spokojną i opanowaną twarz kobiety, ukazaną z wyjątkową miękkością i precyzją. Artysta używa pasteli i grafitu, tworząc realistyczną fakturę skóry oraz subtelny rumieniec na policzkach, łącząc ciepłe odcienie brzoskwini i kości słoniowej, które ożywiają twarz. Jej wyraziste niebieskie oczy, cieniowane warstwami głębi i światła, przyciągają wzrok na tle miękkich, ziemistych tonów, tworzących niemal aureolę wokół twarzy. Usta w delikatnym różu stanowią naturalny punkt skupienia, wywołując cichą siłę i wdzięk w jej zadumanym spojrzeniu.

Kompozycja przybliża widza do intymnej przestrzeni modelki, skupiając się na rysach twarzy i wydłużonej szyi, które dodają elegancji i klasycznego piękna. Tło, składające się z luźnych, gestykulacyjnych pociągnięć pasteli, kontrastuje ze szczegółowym wykonaniem twarzy, podkreślając mistrzostwo artysty w równoważeniu miękkości i ostrości. Ten portret z początku XX wieku odzwierciedla okres przejściowy, w którym tradycyjny portret spotyka się z rodzącymi się tendencjami modernizmu — subtelny, ale ukazujący emocjonalną głębię bez nadmiernego dramatyzmu. Sygnatura artysty w prawym dolnym rogu zakorzenia dzieło w osobistym i historycznym kontekście, zapraszając widza do docenienia zarówno jednostki, jak i ponadczasowej sztuki.