Obraz przedstawia wyrazistą postać, która pewnie stoi w intensywnej czerwonej szacie. Jego wzrok wpatrzony jest w horyzont, emanując siłą i determinacją. Ten zwinny łucznik trzyma elegancko swój łuk w jednej ręce, podczas gdy druga obejmuje kołczan pełen strzał. Staranna szczegółowość i paleta kolorów kontrastują z serene tle błękitnego nieba, dodając głębi całej kompozycji. Technika artysty jest mistrzowska; pociągnięcia pędzla oddają teksturę, nasycając szatę życiem i ruchem przy okazji ukazując bujną trawę u jego stóp.

W samym sercu natury, otoczony dzikimi kwiatami, odczuwana jest żywa energia. Stoicki wyraz twarzy łucznika ucieleśnia nie tylko ducha czasów, ale też odzwierciedla bogaty kontekst kulturowy i historyczny epoki. Dzieło Vereshchagina jest świadectwem jego głębokiego zrozumienia ludzkich emocji i znaczenia indywidualnych historii splecionych w szerszą tkaninę historii. Tutaj jesteśmy świadkiem nie tylko szczęśliwego żołnierza, ale także symbolu odporności, łączącego przeszłość z teraźniejszością za pomocą pociągnięć pędzla, które mówią do każdego widza stojącego przed nią.