Światło słoneczne zalewa scenę, rzucając ciepłą poświatę na przedstawione postacie. Kompozycja wydaje się intymna, zapraszając widza do obserwowania chwili cichego odpoczynku. Trzy kobiety, przedstawione w uproszczonych formach charakterystycznych dla Gauguina, są w centrum uwagi. Jedna wyleguje się leniwie na powierzchni, jej kształt odbija łagodną krzywiznę horyzontu widocznego w tle; jest skąpana w pomarańczowym. Druga siedzi, tyłem do widza, jej kształt jest zdefiniowany przez duży kapelusz, który rzuca cień na jej twarz. Trzecia, ubrana w różową szatę, siedzi w tle, a czwarta kobieta zajmuje się czymś w tle. Zastosowanie przez artystę szerokich, płaskich obszarów koloru, pozbawionych nadmiernych detali, jest uderzające. Deski drewniane platformy, na której odpoczywają, są ułożone w taki sposób, aby prowadzić wzrok do krajobrazu tła.