Młoda kobieta, ubrana w powiewające białe szaty, siedzi na krześle, jej spojrzenie utkwione w bok. Mały, skrzydlaty cherubin pochyla się nad jej ramieniem, jego niewinna twarz jest bardzo blisko; jego obecność dodaje odrobinę figlarnej intymności. Suknia kobiety, kaskada miękkiej, lśniącej tkaniny, elegancko układa się wokół jej postaci. W pobliżu znajduje się kosz z niebieskimi kulami, sugerujący hobby lub przerwany moment. Kompozycja skąpana jest w miękkim, rozproszonym świetle, sugerującym ciepłe popołudnie. Tło ujawnia przebłysk bujnej zieleni, dodając głębi i poczucia spokoju na świeżym powietrzu. Mistrzostwo artysty w kwestii faktury, od gładkiej skóry po delikatne fałdy tkaniny, jest niezwykłe. Interakcja światła i cienia uwydatnia postacie, nasycając scenę wdziękiem i odrobiną napięcia narracyjnego.