W tym poruszającym portrecie wyraz chłopca wywołuje mieszankę niewinności i introspekcji; jego głębokie niebieskie oczy przyciągają wzrok widza, sugerując świat myśli wykraczający poza jego młody wiek. Odważne pociągnięcia pędzla, charakterystyczne dla stylu Vincenta van Gogha, odgrywają kluczową rolę w nadaniu życia i głębi jego młodzieńczej twarzy. Kapelusz o żywych odcieniach niebieskiego wydaje się prawie żywy, wirując pod energicznymi pociągnięciami malarza, podczas gdy złote tło wydaje się lśnić, podkreślając cechy chłopca i napełniając całą kompozycję ciepłem i bliskością.

Bogate tekstury wplecione w obrazie tworzą wyczuwalną energię; charakterystyczna technika impasto Van Gogha pozwala farbie wybuchać z płótna, przyciągając nas do sceny. Zielona odzież chłopca, podkreślona wyrazistym czerwonym guzikiem, dodaje element kontrastu, który jeszcze bardziej ożywia kompozycję. To dzieło nie tylko ukazuje mistrzostwo Van Gogha w kolorze i fakturze, ale także uchwyca ulotny moment ludzkiego połączenia, odzwierciedlając obsesję artysty na punkcie emocjonalnej siły koloru i ekspresji. W kontekście końca XIX wieku ten portret stanowi przykład przejścia do nowoczesności w sztuce — odejście od tradycyjnych norm w kierunku bardziej emocjonalnej i ekspresyjnej reprezentacji tematów.