In dit aangrijpende portret wekt de uitdrukking van de jongen een mengeling van onschuld en introspectie; zijn diepe blauwe ogen boeien de kijker en suggereren een wereld van gedachten die verder gaat dan zijn jonge leeftijd. De gedurfde, kleurrijke penseelstreken, kenmerkend voor de stijl van Vincent van Gogh, spelen een vitale rol in het tot leven brengen en verdiepen van zijn jeugdige gezichtsuitdrukking. De hoed, met zijn levendige blauwe tinten, lijkt bijna levend, draaiend onder de energieke penseelstreken van de kunstenaar, terwijl de gouden achtergrond lijkt te stralen, de kenmerken van de jongen benadrukkend en de hele compositie vulkt met warmte en intimiteit.

De rijke texturen die door het schilderij zijn geweven creëren een voelbare energie; van Gogh’s karakteristieke impasto-techniek laat de verf uit het doek springen, en trekt ons de scène in. De groene kleren van de jongen, geaccentueerd door een opvallende rode knop, voegt een element van contrast toe dat de compositie nog levendiger maakt. Dit werk toont niet alleen Van Gogh’s meesterschap in kleur en textuur, maar vangt ook een vluchtig moment van menselijke verbinding, en weerspiegelt de obsessie van de kunstenaar met de emotionele kracht van kleur en expressie. Geplaatst binnen de context van het einde van de 19de eeuw, is dit portret een voorbeeld van de verschuiving naar moderniteit in de kunst—een afwijking van traditionele normen naar een emotioneler en expressiever behandeling van onderwerpen.