Scena rozwija się w dramatycznym stylu; moment zatrzymany w czasie. Silny mężczyzna, z laską, wyciąga rękę do drugiego, leżącej kobiety, gestem, który jest zarówno rozkazujący, jak i czuły. Nad nimi unosi się cherubin, niebiański posłaniec, być może miłości lub przeznaczenia. Mistrzowskie użycie światła i cienia przez artystę tworzy głębię, przyciągając wzrok do punktu centralnego – splecionych dłoni. Postacie otoczone są bogatymi odcieniami; krajobraz stanowi tło z przytłumionych zieleni i błękitów, a postacie lśnią ciepłem, które kontrastuje z chłodnym tłem. Pociągnięcia pędzla są widoczne, nadając scenie dynamiczną, wręcz niespokojną energię; poczucie nieco chaotyczne, a jednak głęboko poruszające. Złote przedmioty w pobliżu kobiety i rozrzucona w pobliżu zbroja wskazują na historię o epickich proporcjach, o bogach i śmiertelnikach, o zmaganiach i triumfach.