Obraz emanuje intensywną, niemal boską energią, ukazując boga Apollina prowadzącego swój rydwan zaprzężony w cztery pełne życia i dynamicznego ruchu konie. Dramatyczne użycie światła i cienia rozświetla postać Apollina, który stoi pewnie, jego muskularne ciało otoczone jest promienistą aureolą złożoną ze złotych promieni przypominających blask słońca. Konie, namalowane bogatymi, ziemistymi barwami kontrastującymi z ciemnym, burzowym niebem, zdają się wyskakiwać z płótna z dziką energią, ich wyraz twarzy jest dziki i pełen życia. Kompozycja mistrzowsko balansuje ruch i spokój; spokojna, lecz zdecydowana postawa Apollina stabilizuje chaotyczny bieg koni.

Paleta barw, zdominowana przez ciepłe złote i głębokie brązy, z akcentami bieli i błękitu, tworzy żywy kontrast, który wciąga widza w ten mitologiczny moment. Grube, teksturowane pociągnięcia pędzla potęgują emocjonalny wpływ, przekazując zarówno siłę, jak i wdzięk sceny. Historycznie obraz odzwierciedla romantyczne zainteresowanie XIX wieku mitologią i heroizmem, celebrując boskie moce i wieczną walkę światła z ciemnością. Dzieło to stanowi imponujący dowód umiejętności artysty łączenia symbolizmu z dramatycznym realizmem, zapraszając widza do poczucia potężnej siły niebiańskiej podróży Apollina.