Scena rozwija się z urzekającą prostotą; ścieżka wije się w kierunku odległej wioski, otoczona zasłoną smukłych drzew. Pociągnięcia pędzla artysty, luźne, ale przemyślane, uchwytują nakrapiane światło przesączające się przez gałęzie, tworząc poczucie przestronności i ruchu. Kompozycja jest sprytnie zrównoważona, z pionowością drzew kontrastującą z poziomymi liniami domów w tle. Pojedyncza postać, kobieta w długiej sukni, wydaje się spacerować drogą, zapewniając ludzki element i poczucie skali.

Paleta kolorów jest miękka i stonowana, zdominowana przez ziemiste tony i subtelne zielenie i błękity. Ten wybór wzmacnia spokojną atmosferę obrazu. Artysta mistrzowsko wykorzystuje światło i cień do definiowania kształtów i tworzenia głębi, przyciągając wzrok widza do sceny. Styl przypomina impresjonizm, z naciskiem na uchwycenie ulotnych efektów światła i atmosfery. To spojrzenie na spokojny świat, moment uchwycony w czasie, który wywołuje poczucie spokoju i cichej kontemplacji.