Symfonia życia rozwija się przed nami; cielesne, niemal anatomiczne formy eksplodują, a ich wnętrza to bogaty gobelin głębokich czerwieni i ochry. Są jak kolosalne płatki, a może portale. Kompozycja, perspektywa zbliżeniowa, zanurza nas bezpośrednio w ten wibrujący ekosystem. Artysta używa delikatnej ręki z pędzlem, uzyskując subtelne gradacje światła i cienia, co daje dziełu uczucie czułości i organiczności. Paleta jest ziemista, uziemiająca widza, przeplatana słoneczną twarzą z trzecim okiem, patrzącą na widza ze środka koncentrycznych pierścieni.