Portret ten zanurza nas w świat symbolizmu i osobistej refleksji. Centralna postać, mężczyzna w ciemnym garniturze, patrzy uważnie w bok, jego wyraz twarzy to mieszanka kontemplacji i powściągliwości. Artysta orkiestruje wokół niego symfonię motywów: anioła z aureolą, klasyczną lirę, kapryśną postać przypominającą lalkę unoszącą się nad chmurami i mrożącą krew w żyłach czaszkę. Elementy te nie są jedynie dekoracyjne; są kluczami do odblokowania wewnętrznego życia podmiotu. Kompozycja jest mocno ustrukturyzowana, z mężczyzną jako kotwicą. Ciemne tło podkreśla kontrast i tworzy scenę dla postaci symbolicznych do interakcji z mężczyzną, sugerując współdziałanie życia, śmierci i inspiracji artystycznej.