W tym urzekającym dziele sztuki spojrzenie intensywne postaci kobiecej natychmiast przyciąga uwagę widza—jest to przerażająca obecność, która budzi silne emocje. Użycie grubej, ekspresyjnej faktury pędzla tworzy namacalną teksturę, podkreślając surowość tematu. Jej twarz, delikatnie oświetlona na tle przygaszonej zieleni, odzwierciedla złożoną interakcję między wrażliwością a odpornością. Wybór palety kolorów, dominowanej przez ziemiste tonacje z dodatkiem cieplejszych odcieni, wywołuje uczucia intymności i melancholii.

Kompozycja, starannie skupiona, przyciąga postać w zbliżeniu, zapraszając widzów do nawiązywania osobistego połączenia. Subtelne zmiany w odcieniu skóry, w połączeniu z wyraźnymi kontrastami w cieniach, nadają głębię i wymiarowość, sprawiając, że portret wydaje się niemal ożywiony. W kontekście życia Van Gogha ten okres reprezentuje głębokie badanie ludzkich emocji i społecznych zmagań, ukazując jego zdolność do wyrażania istoty swoich postaci z surową szczerością. To dzieło to nie tylko portret; jest to odzwierciedlenie ludzkiego ducha, zakorzenione w historycznej narracji związanej z trudnościami i poszukiwaniem tożsamości.