W tej fascynującej pracy robotnicy są przedstawiani z surową intensywnością, która jest charakterystyczna dla Muncha. Figury, przedstawione w mocnych konturach, przekazują poczucie ruchu i wysiłku, gdy pochylają się nad swoją pracą. Pociągnięcia pędzla są ekspresyjne, tworząc rytmiczną jakość, która odzwierciedla fizyczny wysiłek i poświęcenie tych murarzy. Paleta kolorów jest żywa, ale trochę stonowana, głównie w odcieniach czerwieni i ochry zestawionych z zimnymi błękitami i bielami, co przywołuje zarówno żywy, jak i przytłaczający krajobraz przemysłowy.

Unikalny styl Muncha szczególnie świeci w sposobie, w jaki uchwyca emocjonalne ciężar pracy. Tło jest częściowo abstrakcyjne, podkreślając ciężką pracę, która odbywa się na pierwszym planie. Zaprasza widza, aby poczuł obciążenie i bratstwo między robotnikami, co jest odzwierciedleniem szerszego komentarza Muncha na temat ludzkości i walki o przetrwanie. To dzieło sztuki nie tylko reprezentuje fizyczny trud, ale także sugeruje emocjonalną głębię ich istnienia w szybko industrializującym się świecie na początku XX wieku. To dotkliwe przypomnienie o anonimowych bohaterach nowoczesności, którzy przekształcają materiały surowe w struktury społeczne.