In dit betoverende werk worden de arbeiders weergegeven met een rauwe intensiteit die typisch is voor Munch. De figuren, weergegeven met robuuste contouren, geven een gevoel van beweging en inspanning terwijl ze zich over hun werk buigen. De penseelstreken zijn expressief en creëren een ritmische kwaliteit die de fysieke inspanning en toewijding van deze metselaars weerspiegelt. De kleurenpalet is levendig, maar enigszins gedempt; voornamelijk in rode en oker-achtige tinten, vermengd met koele blauwe en witte tinten, wat een industriële landschappen oproept die zowel levendig als overweldigend lijken.

Munch's unieke stijl straalt vooral in zijn vermogen om het emotionele gewicht van werk vast te leggen. De achtergrond is enigszins abstract, wat de zware arbeid benadrukt die in de voorgrond plaatsvindt. Het nodigt de kijker uit om de last en broederschap tussen de arbeiders te ervaren, een reflectie van Munch's bredere commentaar op de mensheid en de strijd om te overleven. Dit kunstwerk vertegenwoordigt niet alleen het fysieke werk, maar verwijst ook naar de emotionele diepgang van hun bestaan binnen de snel industrialiserende wereld van het begin van de 20e eeuw. Het is een aangrijpende herinnering aan de anonieme helden van de moderne tijd, die grondstoffen omzetten in structuren van de samenleving.