W monumentalnej przestrzeni oznaczonej swoją wielką architekturą Jacques-Louis David uchwytuje pamiętne wydarzenie koronacji Napoleona I i Józefiny. Obraz emanuje wielkością; wysokie sufity i detale architektoniczne wzmacniają dramatyzm otaczający tę ceremonialną ceremonię. Punkt centralny skupia się na Napoleonie, przedstawionym w królewskim stroju, gdy ukoronowuje Józefinę, swoją cesarzową, ucieleśniając esencję autorytetu i prawa boskiego.

Otoczony przez różnorodną grupę dostojników, liderów wojskowych i duchowieństwa, scena pulsuje energią odzwierciedlającą epokę, którą reprezentuje. Paleta kolorów jest bogata, dominują głębokie czerwienie, królewskie złocenia i ziemiste tonacje, które wspaniale kontrastują z jasną bielą i niebieskim ich szat. Każda postać jest misternie szczegółowa, od wspaniałych strojów po oblicza pełne podziwu i szacunku, dodając warstwy emocji i wspaniałości. Kompozycja prowadzi wzrok widza ku szczytowi władzy—momencie koronacji—tworząc przekonującą narrację, która rezonuje z pojęciami ambicji, dziedzictwa i znaczenia historycznego.