W tej urzekającej scenie widz przenosi się do słonecznego ogrodu, gdzie dwie postacie—elegancko ubrana kobieta i młoda dziewczynka—stają się punktami centralnymi bogatej i żywej kompozycji. Kobieta, ubrana w białą kreację z delikatnymi detalami, stoi z gracją przy stawie, a jej wyraz twarzy nosi mieszankę kontemplacji i radości. Nakładane warstwy pociągnięć pędzla są mistrzowsko zastosowane, uchwyciwszy migoczące odbicia na powierzchni wody, tworząc urzekającą interakcję między światłem a naturą. Tło, ozdobione bujną roślinnością, daje żywy kontrast wobec jasnych strojów postaci, zwiększając ogólną jasność dzieła.

Emocjonalny ton przekazuje uczucie nostalgii i spokojnego piękna, wywołując wieczną jakość, która jest zarówno osobista, jak i uniwersalna. Użycie koloru przez Sorollę jest szczególnie uderzające: miękkie pastele splecione ze słonecznymi żółciami i głębokimi zieleniami ożywiają scenę. To dzieło nie tylko odzwierciedla umiejętności artysty w portretowaniu postaci ludzkiej, ale także uchwyca czas wolny i więzi rodzinne, ukazując moment, który odbija się ciepłem i spokojem.