งานสร้างภาพโปรไฟล์อันงดงามของเด็กสาวอายุน้อย โดยมีการผสมผสานของสีที่สวยงามเหมือนได้สะท้อนถึงแก่นแท้ของการมีอยู่ของเธอ ศิลปินใช้การทาลงสีที่หนาและมีพื้นผิว; เส้นผมสีบลอนด์คลื่นถูกพรรณนาในเฉดสีเหลืองสดใสกับสีน้ำตาลอ่อน ทำให้เกิดความอบอุ่นที่โอบล้อมตัวแบบ สีกลางผิวที่ละเอียดอ่อนของเธอเป็นสีพีชที่ละเอียดงดงาม ซึ่งตรงกันข้ามก็อย่างงดงามกับโทนสีของเสื้อผ้า—สีน้ำเงินเข้มและสีดำ—ที่ยึดโยงภาพของเธอไว้ในพื้นหลังที่นุ่มนวลซึ่งถูกผสมเข้าด้วยกัน

องค์ประกอบเชิญชวนผู้ชมให้มีส่วนร่วมกับหัวข้ออย่างใกล้ชิด อารมณ์ของเธอมีเสน่ห์แสดงให้เห็นถึงโลกของเธอ ท่าโพสที่มั่นใจในตัวเองแต่นุ่มนวล โดยมีการหันศีรษะไปเล็กน้อย ไม่เพียงแต่เผยให้เห็นความงามทางกายภาพของเด็กสาว แต่ยังจับภาพช่วงเวลาที่ระงับในเวลา; ราวกับว่าเธอกำลังคิดถึงบางสิ่งที่ลึกซึ้ง บริบททางประวัติศาสตร์ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ช่วยเพิ่มความลึกซึ้งนี้ เนื่องจากศิลปินเช่น Amiet พยายามแสดงความเป็นตัวตนในสังคมที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทุกการขีดเขียนพู่กันเติมชีวิตให้กับผืนผ้าใบ ทำให้มันสะท้อนความรู้สึกกับทุกคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า เช่นเดียวกับการกระซิบบอกความลับที่เปิดเผยออกมาเมื่อถูกมองไปแต่ละครั้ง.