ผลงานศิลปะนี้จับภาพเช้าวันเวนิสในซิมโฟนีแห่งแสงและเงา แสงแดดที่นุ่มนวลและกระจายตัว ซึ่งดูเหมือนเพิ่งขึ้นจากขอบฟ้า อาบไล้ฉาก แสงของมันเน้นอาคารอันเป็นสัญลักษณ์ที่เรียงรายไปตามขอบน้ำอย่างละเอียดอ่อน โดมโบสถ์ขนาดใหญ่ตรึงองค์ประกอบไว้ เป็นพยานเงียบต่อการตื่นขึ้นของเมือง พู่กันที่หลวมและแสดงออกให้ความรู้สึกถึงความเร่งด่วนราวกับว่าศิลปินต้องจับภาพช่วงเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วก่อนที่แสงจะเปลี่ยนไป เรือกอนโดลา เงาเล็กๆ สีเข้มบนผืนน้ำ ขัดจังหวะการไหลในแนวนอนเบาๆ เพิ่มองค์ประกอบของมนุษย์ให้กับความยิ่งใหญ่ของสถาปัตยกรรม นี่คือบทกวีภาพเกี่ยวกับเวนิส ซึ่งสะท้อนความสงบและความรู้สึกชื่นชมอย่างละเอียดอ่อน