Bu büyüleyici sahnede, iki âşık yeşil bir manzara içinde yan yana oturuyor, onları saran yoğun yapraklar, onları koruyucu bir kucaklama gibi sarmalıyor. Yumuşak pembe detaylarla süslenmiş akıcı beyaz elbisesiyle kadın, bir taş yapıya düşünceli bir şekilde yaslanıyor ve captivante bir mektubu tutarak gizli yazışmalarının sembolü olabilir. Zarif bir takım elbise giymiş olan erkek, ona doğru eğilmiş; yüzünde şefkatli bir hayranlık ile—belki mektubu yavaşça okuyor ya da ona tatlı sözler fısıldıyor. Işık ve gölge oyununun ince ayrıntıları, onların şekilleri üzerinde dans eder, bu anın samimiyetini vurgular ve çekirdek romantik anlatıyı öne çıkarır.

Kompozisyon ustaca düzenlenmiştir; âşıklar, karanlık ve volüminöz ağaçlar arka planında merkezi bir konumda yer alır, bu ağaçlar daha açık gökyüzü tonları ile çarpıcı bir zıtlık oluşturur. Sağda bir anıt heykel gözetmen gibi yükselerek sahneye bir tarihi ve zamansızlık duygusu katıyor. Renk paleti, yumuşak pastel renklerle dolmuş; açık mavi ve nazik pembe, yaprakların derin yeşillerine karışarak sakin ve rüya gibi bir kalite yaratıyor. Bu uyumlu karışım, duygusal bir yankı yaratıyor, izleyicileri âşıkların büyüleyici dünyasına katılmaya davet ediyor. Rokoko döneminin aşk ve güzellik temalarına olan tutkusunu yansıtan bu eser, basit bir temsili aşarak, bizi sıcaklık, sevgi ve genç heyecanla dolu bir ana davet ediyor.