Το έργο τέχνης παρουσιάζει ένα νεαρό Βρετόν κορίτσι που στέκεται δίπλα στη θάλασσα. Αποδίδεται με μια συγκεκριμένη αφέλεια, η οποία αποτελεί μέρος της γοητείας του. Το βλέμμα της είναι άμεσο, αλλά φέρει μια δόση μελαγχολίας. είναι μια ματιά που λέει πολλά για τη ζωή και την εποχή του βρετονικού λαού. Η χρήση του χρώματος από τον καλλιτέχνη είναι εντυπωσιακή: το φόρεμα του κοριτσιού είναι ένα δροσερό, απαλό γκρι, που τονίζεται από τα βαθιά μπλε των μανικιών και του καλύμματος κεφαλής της. Το φόντο είναι ένα μείγμα γήινων τόνων και ενός δραματικού ουρανού, υποδηλώνοντας τόσο τη σκληρότητα όσο και την ομορφιά του παράκτιου τοπίου.