Το έργο τέχνης παρουσιάζει ένα νεαρό κορίτσι, την Φέλιξ, καθισμένη και να κοιτάζει κατευθείαν τον θεατή. Η χρήση ορατών πινελιών από τον καλλιτέχνη προσθέτει μια αίσθηση δυναμισμού στον πίνακα, σαν να μπορούσε το κορίτσι να κινηθεί ανά πάσα στιγμή. Τα χρώματα είναι απαλά, με κυρίαρχους τους απαλούς μπλε, γκρι και ροζ τόνους, δημιουργώντας μια γλυκιά ατμόσφαιρα. Το φόντο είναι ασαφές, επιτρέποντας την εστίαση να παραμένει σταθερά στο θέμα.

Η έκφραση του κοριτσιού είναι κάπως σοβαρή, τα μάτια της αποτυπώνουν μια δόση αθωότητας και συλλογισμού. Η σύνθεση είναι απλή και άμεση, και η προσέγγιση του καλλιτέχνη προκαλεί μια αίσθηση οικειότητας, σαν να είμαστε μάρτυρες μιας ιδιωτικής στιγμής. Οι πινελιές, αν και ορατές, δεν είναι σκληρές. Φαίνονται να χαϊδεύουν τον καμβά, δημιουργώντας μια υφή επιφάνεια που προσκαλεί το μάτι να εξερευνήσει. Αυτός ο πίνακας είναι ένα παράθυρο σε μια ζωή, μια στιγμή που αποτυπώθηκε στον χρόνο, γεμάτη λεπτά συναισθήματα και σιωπηλή ομορφιά.