Σε αυτήν την ισχυρή απεικόνιση, ένας αγρότης εργάτης καταγράφεται σε μια στιγμή έντονης συγκέντρωσης, σκυφτός ενώ σκάβει το έδαφος. Η προοπτική του να τον βλέπουμε από πίσω τονίζει όχι μόνο τον εργασιακό του ρόλο, αλλά και προκαλεί ένα αίσθημα οικειότητας με τον θεατή, σαν να είμαστε μάρτυρες της μοναχικής του πάλης. Φοράει απλά αλλά ανθεκτικά ρούχα, που είναι μαρτυρία για τις σφοδρές πραγματικότητες της αγροτικής ζωής στα τέλη του 19ου αιώνα. Η χαλαρή αλλά αποφασιστική στάση του отражает την σωματικότητα της εργασίας του, ενώ η σταθερή στάση του υποδηλώνει αντοχή απέναντι στις αντιξοότητες.

Το έργο χρησιμοποιεί μια μονοχρωμία που κυριαρχείται από γήινες αποχρώσεις, ενισχύοντας τη σύνδεση μεταξύ του εργάτη και του εδάφους που επεξεργάζεται. Η υφή του έργου, που δημιουργήθηκε μέσω ζωηρών πινελιών, προσφέρει μια ωμή δυναμική στην εικόνα, αναδεικνύοντας τις περιφέρειες του σώματος και τις κυματομορφές της γης. Υπάρχει εδώ μια βαθιά συναισθηματική ροή; ο θεατής αισθάνεται τόσο την δυσκολία όσο και την αξιοπρέπεια στη δουλειά, υπογραμμίζοντας τις βασικές αλλά συχνά παραβλέψεις συνεισφορές των αγροτών στην κοινωνία. Στο πλαίσιο της ζωής του Βαν Γκογκ, αυτό το κομμάτι ενσωματώνει την συμπάθεια του για την εργατική τάξη και αντικατοπτρίζει τα ευρύτερα θέματα του πόνου και της αντοχής που παρατηρούνται στα έργα του κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου.