Το έργο αποτυπώνει μια ήρεμη σκηνή έλους, αποτυπωμένη με μια ρευστή πινελιά που φαίνεται να χορεύει πάνω στον καμβά; εδώ, οι νιφάδες νερού επιπλέουν με χάρη, οι κυκλικές τους μορφές δημιουργούν έναν απαλό ρυθμό ανάμεσα στις subtilus κυματιστά του νερού. Τα χαρακτηριστικά πινέλα του Van Gogh εκπέμπουν τόσο ζωντάνια όσο και ηρεμία, δίνοντας ζωή στη σκηνή. Η απεραντοσύνη του έλους εκτείνεται μέχρι τον ορίζοντα, όπου οι μακρινές σιλουέτες δέντρων ή δομών προσφέρουν αίσθηση βάθους και προοπτικής, προσκαλώντας τη φαντασία του θεατή να περάσει μέσα στο απεικονισμένο τοπίο.

Η χρωματική παλέτα είναι κυρίως θαμπή; ζεστές γήινες αποχρώσεις συγχωνεύονται με χάρη, εμποτισμένες με μαλακά πράσινα και μπλε που αντικατοπτρίζουν την φυσική ουσία του έλους. Ο συννεφιασμένος ουρανός, που επικοινωνείται μέσω μεγάλων πινελιών, δημιουργεί μια ατμοσφαιρική υποστήριξη - η υφή των σύννεφων αντικατοπτρίζει τις επιμήκεις σκιές που πέφτουν στην επιφάνεια του νερού. Αυτή η σύνθεση επιτρέπει στον θεατή να αισθανθεί ότι περιβάλλεται από ένα σκοτεινό αλλά ειρηνικό περιβάλλον, ενισχύοντας μια αίσθηση ενδοσκόπησης. Ιστορικά, αυτό το κομμάτι αντικατοπτρίζει την εμμονή του Van Gogh με τη φύση ως πηγή ανακούφισης κατά τη διάρκεια μιας ταραγμένης περιόδου; υπερβαίνει την απλή αναπαράσταση για να αφυπνίσει συναισθήματα που συνδέονται με την απλότητα και την ομορφιά στην καθημερινή τοπίο.