Ο πίνακας παρουσιάζει μια γυναίκα με ένα μαλακό, ογκώδες λευκό φόρεμα, γονατισμένη μπροστά σε έναν καθρέφτη. Η στάση της είναι ενδοσκοπική, ίσως και λυπημένη. Το ένα χέρι καλύπτει το πρόσωπό της, το άλλο ακουμπά απαλά στην βελούδινη, σκούρα πράσινη και καφέ ταπετσαρία ενός καναπέ. Το σκηνικό είναι λιτό, κυριαρχείται από το δροσερό, σιωπηλό πράσινο του τοίχου, δημιουργώντας μια αίσθηση ήσυχης ιδιωτικότητας. Ένα απλό κάτοπτρο με χρυσό πλαίσιο κρέμεται δίπλα της, η επιφάνειά του αντανακλά έναν αόρατο κόσμο και ρίχνει μια σκιά που υπογραμμίζει την οικειότητα της σκηνής. Η σύνθεση είναι εκπληκτικά απλή, βασιζόμενη στην αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς για να μεταφέρει συναισθήματα. Το πινέλο είναι λεπτό, με προσεκτική προσοχή στην πτώση του υφάσματος και στο παιχνίδισμα του φωτός στο δέρμα. Δημιουργεί μια αισθητή ατμόσφαιρα σιωπηλής περισυλλογής, σχεδόν μια αισθητή αίσθηση μοναξιάς.