Deze sfeervolle winterscène vangt een rustige, met sneeuw bedekte landschap waar natuur en menselijke aanwezigheid subtiel in harmonie samenleven. De locatie is een konijnenhol nabij Pontoise, weergegeven met delicate penseelstreken die de zachte stilte van versgevallen sneeuw oproepen. De compositie leidt het oog zachtjes van de groep kale bomen links, waarvan de takken dun uitgestrekt zijn tegen een bleke, bewolkte lucht, over het golvende, met sneeuw bedekte terrein, naar een klein figuurtje dat werkt nabij een bescheiden huis. Het gedempte kleurenpalet, gedomineerd door zachte witten, grijzen en aardse bruintinten, straalt een koude maar vredige sfeer uit en nodigt de kijker uit om de frisse lucht en de stilte van een winterdag te ervaren.

De penseelvoering van de kunstenaar is losjes maar doelbewust, en combineert impressionistische spontaniteit met een intieme observatie van de natuurdetails. Texturen gecreëerd door lagen verf suggereren de ruwe schors van bomen en de zachtheid van sneeuw, terwijl de lichte aanwezigheid van menselijk leven een verhalende laag toevoegt — suggererend warmte en activiteit onder het koude oppervlak. Historisch gezien weerspiegelt dit werk de fascinatie van de impressionisten voor het vastleggen van vluchtige momenten uit het dagelijkse plattelandsleven en de stille veerkracht van de natuur in de winter. Het is een bewijs van het vakmanschap van de kunstenaar om een eenvoudige winterscène te transformeren in een meeslepende emotionele ervaring, waarbij de kijker bijna het knarsen van stappen hoort en de frisse, ijzige lucht ruikt.