Het kunstwerk straalt een diep gevoel van rust en contemplatie uit. Een jonge Romeinse vrouw staat elegant in een klassieke interieuromgeving, de ingewikkelde drapering van haar toga streelt zachtjes haar silhouet. De zachte kleuren van haar kleding, die voornamelijk uit zachte wit- en crèmekleuren bestaat, worden perfect aangevuld door gouden accenten; deze elementen geven leven aan haar karakter en weerspiegelen tegelijk de pracht van de Romeinse esthetiek. Het delicate spel van licht benadrukt de contouren van haar vorm en creëert een harmonieuze balans tussen schaduw en verlichting.

De houding van de vrouw straalt een ontspannen zelfvertrouwen uit, terwijl ze nonchalant tegen een wand met zuilen leunt, een vat in haar hand houdend dat zowel een doel als een moment van pauze suggereert. De zachte lijnen van haar profiel nodigen de kijker uit om na te denken over haar gedachten - ze lijkt verloren te zijn in een wereld van zelfreflectie, misschien nadenkend over haar plek in de rijke culturele stof waarin ze woont. Deze intrigerende eenvoud suggereert de schoonheid van het alledaagse moment, terwijl de duiven die in de buurt vliegen leven in het tafereel brengen, symboliserend vrede, liefde of misschien ongewenste romantische gedachten. Waterhouse's briljante gebruik van zachte pastelkleuren biedt niet alleen een visuele feestmaaltijd, maar roept ook emotionele diepte op, en biedt de kijkers een glimp van een tijdloze vertelling die weerklank vindt in de exquisite schoonheid en de milde reflecties.