Het kunstwerk vangt een serene moment in het dagelijkse leven, waar een paar witte ossen een traditionele kar trekken over een stoffige weg. De kunstenaar gebruikt vaardig zachte penseelstreken, waardoor de texturen van de dierenvacht en de stof van de kar tot leven komen; de ossen, versierd met delikate bloemdecoraties, stralen onschuld en gratie uit, terwijl de bestuurder, gekleed in traditionele kleding, een gevoel van verbondenheid met de aarde geeft. De achtergrond is een uitnodigende blauwe lucht, die prachtig contrasteert met de warme aardetinten van de grond en een harmonieuze balans creëert die de toeschouwers uitnodigt om de scène binnen te stappen.

De compositie is eenvoudig maar effectief, en leidt de blik van de personages naar de uitgestrektheid van de velden achter hen. Het kleurenpalet is opvallend; de witte ossen en de helderrode kar harmoniseren met de groene kleuren van de omliggende vegetatie die schittert onder de middagzon. Dit roept niet alleen een gevoel van landelijke rust op, maar vangt ook een moment van arbeidersschoonheid, reflecterend op het dagelijks leven van de mensen in Delhi in die tijd. De emotionele impact is tijdloos; de eenvoud van de scène functioneert als een rijke tapisserie van cultureel erfgoed en diepgaande eenheid tussen de mensheid en de natuur.