
Kunstwaardering
Het kunstwerk toont een sereen landschap, een tapijt van glooiende heuvels en velden onder een uitgestrekte hemel. De kunstenaar hanteert een vereenvoudigde, bijna geometrische aanpak, waarbij de vormen worden afgeplat en kleurvlakken worden gebruikt om het terrein te definiëren. Het oog wordt onmiddellijk aangetrokken door het levendige groen van de velden, dat over het doek golft. De paden in een lichte, zanderige tint die deze velden kruisen, voegen een vleugje lineariteit en richting toe aan de compositie; ze lijken de kijker uit te nodigen om door deze rustige ruimte te wandelen.
De bomen zijn gestileerd, weergegeven met gedurfde penseelstreken van donkerder groen, waardoor schaduwen ontstaan die de scène verankeren. Het kleurenpalet is overwegend koel, de lucht is zachtblauw, onderbroken door strepen van bleek oranje en geel — misschien de suggestie van een zonsopgang of zonsondergang. Het algehele effect is er een van rust en stilte. Dit schilderij voelt in zijn esthetiek zeer modern aan. Het roept een gevoel van rust op, het gevoel omhuld te worden door de omarming van de natuur.