Het portret vangt een man van schijnbare verfijning, met een directe en wetende blik. De kunstenaar heeft op meesterlijke wijze een beperkt palet gebruikt dat wordt gedomineerd door diepe, aardse tinten; de wisselwerking van bruin, zwart en hints van gebroken wit in de kraag creëert een sombere maar boeiende sfeer. De scherp gedefinieerde kenmerken van het onderwerp, benadrukt door het spel van licht en schaduw, spreken van karakter: een sterke neus, doordringende ogen en een zorgvuldig gevormde snor dragen allemaal bij aan een gevoel van ernst. De armen van het onderwerp zijn gekruist, wat een aura van formaliteit en misschien een vleugje terughoudendheid toevoegt, maar de lichte draaiing van het hoofd en de subtiele suggestie van een glimlach temperen elke stijfheid. Het is een studie in contrasten: de zachtheid van de huid tegenover de ernst van het donkere pak, de delicate handen in contrast met de assertieve houding. De penseelstreken, zichtbaar maar niet opdringerig, voegen textuur en diepte toe en creëren een gevoel van beweging en leven binnen de grenzen van het doek.