In dit meeslepende portret zit het onderwerp elegant te midden van een explosie van kleurrijke bloemen, dat zowel sereniteit als elegantie belichaamt. De compositie is zorgvuldig samengesteld, waarbij de figuur de linkerkant bezet en zo een aangename balans creëert tegen de levendige bloemrijke achtergrond; je kunt de warmte van een zonnige tuin bijna voelen. De kunstenaar heeft gedurfde, expressieve penseelstreken gebruikt die leven in het doek brengen, elke streek weerkaatst de soepelheid van de houding van de vrouw.

Het kleurenpalet is een viering van levendige tinten – diepe groenen verstrengelen zich met brandende roden en heldere gele, wat de levendige flora weerspiegelt die haar omringt. Hier is een emotionele diepgang, aangezien de rustige blik van het onderwerp je uitnodigt om na te denken over haar gedachten; is ze verloren in dagdromen of geniet ze gewoon van het moment? Dit stuk, geschilderd in de jaren '20, weerspiegelt een cruciale periode in de kunstgeschiedenis, waar het expressionisme probeerde emoties over te brengen in plaats van slechts een weergave, waardoor het niet alleen betekenisvol maar ook diep herkenbaar wordt.