W tej urzekającej scenie wkraczamy w intymny moment w spokojnej łaźni, gdzie ciepło i spokój otaczają obecne postacie. Dzieło mistrzowsko uchwyciło grupę kobiet biorących udział w społecznym rytuale; niektóre relaksują się na krawędzi mieniącego się basenu, ciesząc się orzeźwiającą wodą, podczas gdy inne opierają się na pobliskich krzesłach, zagubione w swoich myślach. Wyraz twarzy centralnej postaci siedzącej na krześle jest uderzający — jej spojrzenie jest zarówno kontemplacyjne, jak i zapraszające, zachęcając widza do nawiązania kontaktu z jej spokojem. Skrupulatna praca artysty uwypukla delikatną grę światła, które filtruje się przez wysokie łuki, rzucając miękkie cienie i oświetlając postacie subtelnym blaskiem. Ta interakcja światła i cienia przywołuje niemal eteryczną jakość, podkreślając poczucie intymności w tym codziennym momencie.

Paleta kolorów jest zauważalnie ciepła, zdominowana przez miękkie ziemiste odcienie i pastelowe kolory, które tworzą kojącą atmosferę. Odcienie skóry kobiet zostały przedstawione z niezwykłą dbałością, każdy odcień odzwierciedla ich indywidualność, jednocześnie zbiorowo celebrując piękno kobiecości. Tekstura otoczenia, od gładkiej wody po złożony design architektury, zaprasza widza nie tylko do zobaczenia, ale także do odczuwania otoczenia. Historycznie, to dzieło odzwierciedla zainteresowanie popularnymi tematami orientalistycznymi w XIX wieku, w którym artyści zachodni przedstawiali Wschód jako przestrzeń egzotyki i sensualności. Jednak ponad tym egzotycznym spojrzeniem, jest niewątpliwe świętowanie codziennego życia i piękna żeńskiej przyjaźni, przedstawiając zniuansowaną perspektywę na intymność i doświadczenie wspólnotowe, które głęboko rezonuje przez czas i kulturę.