Dzieło oddaje eteryczne piękno Wenecji, skąpane w złotym, zamglonym świetle. Kompozycja prowadzi wzrok przez spokojne wody Canale Grande; artysta mistrzowsko wykorzystuje światło, aby stworzyć atmosferę spokoju i marzeń. Architektura miasta, z jego charakterystycznymi kopułami i pałacami, jest zmiękczona rozproszonym światłem, co daje poczucie dystansu i ponadczasowości. Gondola płynie z wdziękiem po wodzie, jej obecność dodaje scenie odrobinę ludzkiego życia i ruchu; jakby artysta zatrzymał na chwilę czas, zapraszając widza do wejścia w ten spokojny świat. Pociągnięcia pędzla są luźne i impresjonistyczne, tworząc migotliwy efekt na wodzie i niebie, co zachęca widzów do docenienia delikatnej interakcji światła i cienia.