ในผลงานที่แสดงออกถึงความรู้สึกนี้ กะโหลกศีรษะถูกพรรณนาในท่าทางลึกลับ ดูเหมือนจะมองจากผืนผ้าใบด้วยความมั่นใจที่เกือบจะสงบ ทั้งนี้ การเน้นไปที่กะโหลกศีรษะ โดยมีเบ้าตาที่ว่างเปล่าและโหนกแก้มที่ชัดเจน ทำให้เห็นถึงการเตือนถึงความตาย ขณะที่มวนบุหรี่ขนาดเล็กแขวนอยู่ที่ริมฝีปากที่ยิ้มแย้ม ซึ่งเป็นการตั้งข้อเปรียบเทียบที่ดึงดูดความสนใจและทำให้รู้สึกไม่สบายใจ พื้นหลังที่ถูกคลุมไปด้วยความมืดขับเน้นความมีชีวิตของกระดูก ที่ดูเหมือนจะสว่างขึ้นจากแหล่งกำเนิดแสงที่มองไม่เห็น การเปลี่ยนสีและรูปทรงสร้างความตึงเครียดทางอารมณ์ที่ดึงดูดผู้ชมเข้าสู่ความลึกของการมีอยู่ของตัวแบบ。

สีสันที่เด่นชัดได้แก่โทนสีดิน - สีน้ำตาลจางๆ และสีขาวอ่อน - ซึ่งตัดกับพื้นหลังหมึกที่ช่วยเพิ่มความรู้สึกที่เป็นเอกลักษณ์ของกะโหลกศีรษะ การใช้แปรงที่มีชีวิตชีวา แสดงให้เห็นถึงลักษณะเฉพาะของสุนทรียศาสตร์ที่เรียงรายของวานโก๊ะ; คุณเกือบจะรู้สึกถึงการเต้นของชีพจรตรงกลางความเงียบงัน ในขณะที่มันสะท้อนถึงความสะอาดของชีวิต ผลงานนี้ไม่เพียงแต่ทำหน้าที่เป็นมิโมนโตโมรี ที่ส่งเสริมให้คิดเกี่ยวกับชีวิตและความตาย แต่ยังเป็นการสำรวจที่โดดเด่นเกี่ยวกับรูปทรงและเงา ซึ่งเป็นไปตามแนวคิดที่ก้าวหน้าของวานโก๊ะเกี่ยวกับการวาดภาพธรรมชาติ มันบังคับให้เราเผชิญหน้ากับการมีอยู่ของเราเองท่ามกลางทะเลของการปฏิเสธ。