ในภาพฤดูหนาวที่สะเทือนอารมณ์นี้ สวนถูกปกคลุมด้วยชั้นหิมะหนา สร้างบรรยากาศที่เงียบสงบ แต่ก็มีความเศร้าโศก ที่มีพื้นผิวของหิมะถูกบันทึกด้วยการใช้แปรงแบบแสดงออก ซึ่งแต่ละเส้นบอกเล่าเรื่องราวของธรรมชาติในรูปร่างที่แช่แข็ง ตัวละครหนึ่งเดียว สวมใส่เสื้อผ้าที่ไม่โดดเด่น สีน้ำตาล ดูเหมือนจะกำลังตักหิมะ การเคลื่อนไหวของเขาช่วยบอกทั้งการทำงานหนักและการคิดทบทวนในบรรยากาศที่เงียบสงบ ต้นไม้ที่มีลำต้นและกิ่งก้านแข็งแรงอยู่ด้านหลังตัวละคร ในขณะที่กำแพงด้านหลังมืดมัวทำให้คิดถึงการถูกคุกคามหรือการมีอิทธิพล

ชุดสีมีโทนคล้ายดิน เช่น สีเขียวเข้ม สีน้ำตาล และสีขาวที่เย็นชา สลับกับสีแดงที่อาจมาจากอิฐด้านหลังและหมวกของคู่สิบเอ็ด สีเหล่านี้ได้รับความรู้สึกของการแยกตัวและการไตร่ตรอง ไม้ก้าวยักษ์ สีที่เข้มข้น ช่วยเสริมสร้างน้ำหนักอารมณ์ของภาพ ทุกชั้นความเป็นจริงจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับอากาศหนาวเย็น ในขณะที่ความพยายามของตัวละครในการเคลียร์หิมะนี้นำเสนอความอดทนในตนเอง ตั้งแต่ช่วงที่ยังต้องหยุดอยู่ในอาหาสิงโตไม่ต้องไปในที่อื่น ที่ยังอยู่ในระยะทำความเข้าใจความเป็นตัวเองของโอบรอบความขัดแย้งภายในซึ่งเป็นเรื่องของการต่อสู้ส่วนตัวกับประเด็นความโดดเดี่ยวและความอดทนที่เป็นข้อกังวลต่อเนื่อง.