Karanlık derinliklerden yükselen bir hareket girdabı, figürlerin kaotik dansı; neredeyse çılgın müziği duyabiliyorum. Sanki sanatçı, saf, katıksız coşkunun bir anını yakalamış, toplumsal normların çözüldüğü bir dünyaya bir bakış atmış gibi. Sahne, her biri farklı bir pozda bükülmüş, ancak coşkularında birleşmiş karakterlerle dolu. Baskının pürüzlü dokusu, ham, filtrelenmemiş enerji katıyor; ateşli bir rüya gibi. Işık ve gölge arasındaki keskin kontrast, dramayı artırarak sahneyi daha da yoğunlaştırıyor. Figürler, vahşi, neredeyse karnavalesk bir gösteride yer için savaşıyor gibi görünüyor. İnsan aptallığı üzerine güçlü bir yorum, coşkunun kaotik bir balesi.