Bu dokunaklı sahnede, bir figür basit bir yatakta, uykuya dalmış, sırtüstü yatıyor. Yumuşak aydınlatma ve sessiz renk paleti, iç gözlem ve yalnızlık atmosferi yaratır. Yumuşak maviler ve griler sahneye hakim, uykunun dinginliğini yansıtıyor. Küçük, biraz melankolik bir palyaço bebeği nöbette, bir dokunuş ekliyor. Tablonun fırça darbeleri gevşek ve etkileyici görünüyor, rüya gibi bir kaliteye katkıda bulunuyor. Bu, konunun kırılganlığı ile birleştiğinde, sessiz bir tefekkür ve iç dünyanın keşfi duygusu uyandırır. Sanatçı, izleyiciyi tasvir edilen dinlenme anına çekmek için ustalıkla sınırlı renkleri kullanır.