Bu büyüleyici portre, zaman ve emekle şekillenen yüzüyle bir köylü kadını tasvir ediyor. Profil görünümünün kasıtlı seçimi, belirgin özelliklerini—özellikle uzun burnunu ve ince dudaklarını vurguluyor; bu da sayısız anlatılmamış hikaye taşıyor gibi görünüyor. Basit bir başörtüsü içinde giyinirken, mütevazı kökenleri akla getiriyor; gözleri açık ve hafifçe aralık dudaklarıyla merak uyandırıyor. Sanatçı, zengin ama sade bir renk paleti kullanıyor, toprak tonlarının egemen olduğu—kahverengi ve gri ile beyaz baş örtüsü, dikkat çeken bir kontrast oluşturarak karanlık arka plana karşı profilini öne çıkarıyor.

Bu eserin duygusal etkisi kuşkusuz oldukça derin. Onun yaşam deneyimlerinin fısıldayışlarını ve köy hayatının yankılarını neredeyse duyabiliyorsunuz. Sanatçının tekniği, yalnızca ustaca fırça vuruşları göstermez, aynı zamanda karakteri derin bir anlayışla ele almasını da sağlar; sanki kadın tarihsel bağlamından doğuyor gibi, varlığı havada asılı kalıyor. 16. yüzyıl sanatının daha geniş bir bağlamında, bu resim özellikle öne çıkıyor, Kuzey Rönesansı'nın bir parçası olarak, burada sanat genellikle insan durumuna odaklanıyor, sıradan hayattaki güzellikleri ve mütevazı varoluşun onurunu aydınlatıyor.