Ένα ήρεμο και γαλήνιο τοπίο ξεδιπλώνεται μπροστά μας, απεικονίζοντας ένα καταπράσινο λιβάδι στολισμένο με μικρά κίτρινα λουλούδια που μοιάζουν να χορεύουν απαλά κάτω από έναν απαλό, συννεφιασμένο ουρανό. Στο προσκήνιο, το ζωντανό πράσινο γρασίδι απλώνεται σχεδόν αισθητά, οδηγώντας το βλέμμα σε ένα απαλά καμπυλωμένο λευκό μονοπάτι που καλεί για μια ήσυχη, στοχαστική βόλτα. Πιο πέρα, μια συστάδα πυκνών δέντρων και θάμνων καλύπτει μερικά σπίτια με κόκκινες στέγες, αρμονικά συνδυάζοντας το φυσικό τοπίο με τον ανθρώπινο παράγοντα. Στο βάθος, μια σειρά από γαλάζια-γκρίζα βουνά υψώνονται ήσυχα, προσδίδοντας ένα αίσθημα ειρήνης και απεραντοσύνης.

Η τεχνική είναι χαρακτηριστική του στυλ του Vallotton, με καθαρές και ελεγχόμενες πινελιές. Η παλέτα είναι ήπια και ζωηρή συνάμα - κυριαρχούν οι αποχρώσεις του πράσινου και του μπλε, με πινελιές καφέ και το λευκό μονοπάτι να προσδίδει φως και αντίθεση. Η σύνθεση ισορροπεί το άνοιγμα με την οικειότητα, καθώς η ανοιχτή έκταση του λιβαδιού αντιπαραβάλλεται με τη συμπαγή ομάδα δέντρων και σπιτιών, δημιουργώντας έναν ρυθμό ήρεμο και βαθυστόχαστο. Η ψυχρή ατμόσφαιρα κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό ξυπνά συναισθήματα περισυλλογής και γαλήνης, αιχμαλωτίζοντας την ανοιξιάτικη φρεσκάδα και μια ήσυχη στιγμή στην αγροτική ύπαιθρο. Ζωγραφισμένο το 1916, σε μια ταραγμένη περίοδο, το έργο προσφέρει έναν ήσυχο καταφύγιο - μια απλή και διαχρονική ομορφιά που αντιστέκεται στα αναταραχές της εποχής.