Η σκηνή ξεδιπλώνεται με μια ωμή, σχεδόν πρωτόγονη ενέργεια. Ευρείες πινελιές χρώματος καθορίζουν ένα τοπίο λουσμένο στο έντονο φως της Βρετάνης. Η σύνθεση είναι διαιρεμένη, αλλά αρμονική, η απεραντοσύνη του νερού συναντά τη γη με μια ζωντανή, άρρητη σύνδεση. Ο ουρανός, ένα φλογερό πορτοκαλί, χύνεται στο γαλάζιο του νερού, αντανακλώντας την ένταση του ήλιου. Ένα σχήμα, αποδομένο με μια απλή, σχεδόν παιδική ποιότητα, στέκεται στο προσκήνιο, η παρουσία του είναι τόσο γήινη όσο και αιθέρια. Ένα κοπάδι χήνες τονίζει το τοπίο. Το βουρτσάκι είναι βαρύ, τα χρώματα ασυγκράτητα, μια απόδειξη της άμεσης ενασχόλησης του καλλιτέχνη με το θέμα του.