Een stilte daalt neer over deze scène, een moment van rust vastgelegd met een bijna onnatuurlijke stilte. De compositie is strak, een contrast van diep groen en schaduwzwart, geaccentueerd door de bleke bloesems van een boom linksboven. De kunstenaar gebruikt het water op meesterlijke wijze om een spiegel te creëren, die de sombere tinten van de lucht en het omringende gebladerte weerspiegelt. Er is hier een gevoel van mysterie, een stille verwachting van iets onzichtbaars, misschien een verborgen wereld net onder het oppervlak. Het spel van licht en schaduw is opvallend en suggereert het moment voor de schemering. De penseelstreken zijn gecontroleerd, bijna precies, wat bijdraagt aan de formele, maar emotionele kwaliteit van het werk. Je kunt bijna de stilte horen, de koele lucht voelen, alsof je er echt bent, staand op de grasbegroeide oever en turend in de donkere diepten van het water.