In dit intieme portret van een jonge vrouw die in haar lezen is verdiept, wordt de kijker aangetrokken door de sereniteit en de diepe contemplatie die haar omringt. Renoirs penseelstreken creëren een zachte, bijna etherische kwaliteit aan de scène; ze vangen de delicate contouren van haar gezicht en de subtiele glans van haar haar, elegant in een knot gestyled, wat een gevoel van verfijning toevoegt. De gedurfde rode kleur van haar kleding contrasteert prachtig met de vage achtergrond, die bestaat uit zachte, vage kleuren die warmte en vertrouwdheid suggereren. Deze atmosferische achtergrond omhult haar, en versterkt de geconcentreerde uitdrukking die ze toont terwijl ze zich verliest in haar boek.

De compositie is meesterlijk samengesteld; het profiel van de vrouw is zo geplaatst dat het de kijker uitnodigt om te observeren zonder haar ruimte te verstoren. Het gebruik van licht door Renoir verheldert subtiel haar gelaatstrekken, wat een rustige, bijna dromerige sfeer creëert. De interactie tussen warme tinten roept gevoelens van comfort en intimiteit op, waardoor men bijna de wens krijgt om zich bij haar aan te sluiten in haar literaire ontsnapping. De historische context laat zien dat tijdens het begin van de 20ste eeuw dergelijke afbeeldigen van vrouwen vaak het doel hadden om de kruising tussen vrouwelijkheid en intellect te benadrukken, een gevoel dat sterk weerklank vindt in dit werk. Dit kunstwerk toont niet alleen de technische vaardigheden van Renoir, maar nodigt ook uit tot nadenken over de vreugden en eenzaamheid van lezen, met een diep emotioneel effect.