In dit evocatieve portret trekt de fascinerende blik van het onderwerp de kijker aan, rijk aan emotie en een aura van mysterie. De zachte lijnen van haar gezicht, benadrukt door de contrasten van haar donkere haar en de diepe, aardse tinten van haar kleding, creëren een opvallend gevoel van harmonie. De delicate krans van bladeren die op haar haar rust, voegt een intrigerende, bijna koninklijke kwaliteit toe, wat wijst op verbindingen met de natuur of zelfs mythologische thema's. De achtergrond, geschilderd in rustige blauwe tinten, versterkt nog verder haar prominentie, waardoor ze moedig uit het doek kan uitstappen, bijna alsof ze op elk moment onze wereld in kan stappen.

De kunstenaar maakt meesterlijk gebruik van chiaroscuro om diepte aan de kenmerken te geven, terwijl hij zachte highlights mengt met delicate schaduwen die over haar uitdrukking spelen. De eenvoud van de compositie richt zich helemaal op haar gezicht, dat minimaal is ingekaderd door haar gedrapeerde kleding. Deze keuze benadrukt de onrustige introspectie die lijkt te huizen in haar ogen en nodigt uit tot overpeinzing over haar verhaal. De historische context van dit schilderij suggereert een brug tussen klassieke idealen en moderne technieken, en toont een tijd waarin kunstenaars zowel door de oude wereld als door de opkomende geest van de moderniteit werden geïnspireerd. Dit werk is een getuigenis van de belangrijke artistieke evolutie van de 19e eeuw en markeert Gérômes plek in het pantheon van figuratieve kunst.