Deze indringende scène vangt de nederige maar essentiële handeling van het aardappel oogsten in een landelijke omgeving. De compositie is opgebouwd met een zachte helling van heuvels op de achtergrond, weergegeven in een mozaïek van zachte groen-, paars- en okertinten, die contrasteren met het aardekleurige veld op de voorgrond. Verspreid over het veld zijn figuren van boeren – voornamelijk vrouwen – druk bezig met hun werk, met houdingen die variëren van bukken tot rechtop staan, wat een ritme van beweging en arbeid uitdrukt. De penseelvoering van de kunstenaar is delicaat maar getextureerd, met korte, gebroken streken die een fonkelend effect creëren dat leven brengt in de grond, het gebladerte en de lucht erboven.

Het kleurenpalet is een prachtige combinatie van gedempte aardetinten en subtiele pasteltinten, die deze dagelijkse landelijke arbeid een rustige en warme waardigheid verleent. De figuren zijn, hoewel vereenvoudigd, expressief in hun gebaren en kleding en roepen een gevoel van gemeenschap en gedeelde inspanning op. De verre boerderij verankert de scène en suggereert een verbinding tussen land, mensen en hun huis. Emotioneel straalt het schilderij een serene maar oprechte sfeer uit – men voelt de textuur van de aarde, de inspanning en de seizoenscyclus van het leven. Historisch weerspiegelt dit werk de belangstelling van het eind van de 19e eeuw voor landelijke realisme en de waardigheid van arbeid, binnen de bredere context van de impressionistische beweging en haar fascinatie voor licht, kleur en de vluchtige momenten van het dagelijks leven.