Dit schilderij toont een opvallende compositie die een levendige spirituele visie tot leven brengt, weergegeven met een gedurfde en bijna surrealistische kleurenpalet. Op de voorgrond domineert een groep Bretonse vrouwen met witte hoofddeksels en donkere kleding, geschilderd met stevige en bewuste penseelstreken die hen een sculpturale volharding geven. Hun gezichten, vol intensiteit en gebedige concentratie, kijken omhoog en leiden de blik van de kijker naar het bovenste gedeelte waar een goddelijke ontmoeting plaatsvindt: Jakob die worstelt met een engel. Deze etherische strijd tegen een vurige rode achtergrond creëert een dramatische spanning, waarbij de kleuren het emotionele gewicht van het moment versterken. De dikke, vlakke rode vlakken contrasteren met de zachte krommingen van de boomstam en de hoekige vormen van de figuren, wat een sfeer van mystieke ijver oproept.

De techniek gaat verder dan het impressionisme en neigt naar het symbolisme met zijn levendige, onnatuurlijke kleuren en de afgeplatte ruimtelijke perspectief. De kijker wordt uitgenodigd tot een visionaire ervaring in plaats van een letterlijke scène, wat de perceptie uitdaagt en de verbeelding prikkelt. Scherpe contrasten en ongebruikelijke gezichtspunten zorgen voor een emotionele betrokkenheid; men kan bijna de fluisteringen van gebeden horen en de afgebeelde spirituele strijd voelen. Geschilderd in 1889 markeert dit werk een cruciaal moment waarin kunst dieper betekenis zocht via symbolisme en persoonlijke spiritualiteit, wat een diepgaande invloed had op de ontwikkeling van de moderne kunst.