In dit indrukwekkende landschap vangt het beeld de rustige schoonheid van Antibes, onthullend het artistieke talent van de maker. De voorgrond wordt gedomineerd door een waterval van levendige groene en gele tinten, die het loof dat zachtjes wappert in de Mistral-wind vertegenwoordigt. De stormachtige zee strekt zich uit, weergegeven in rijke blauwe tinten die dramatisch contrasteren met de warme tinten van de aarde; de golven lijken bijna levendig in hun beweging, en nodigen de kijker uit om de energie van de kustomgeving te ervaren. Verder weg wordt de verre omtrek van Antibes verzacht door atmosferisch perspectief, dat de vaagheid van de horizon benadrukt terwijl deze de ruwe contouren van de heuvels ontmoet.

Het gebruik van kleur is vooral meeslepend; Monet gebruikt een dynamisch palet dat warme en koele tonen mengt, en een gevoel van warmte oproept gemengd met de frisheid van de zeewind. De penseeldracht is los en vloeiend, en geeft een gevoel van urgentie en spontaniteit, alsof de kijker getuige is van een moment dat in de tijd is vastgelegd. Dit schilderij weerspiegelt niet alleen de geografische schoonheid van de Provence, maar helpt ook als een emotioneel kanaal naar de vitaliteit van een landschap, dat verhalen fluistert over de majesteit van de natuur. De historische context van dit werk, dat werd gemaakt aan het eind van de 19e eeuw, valt samen met de impressionistische beweging, die tot doel had een frisse, subjectieve kijk op de wereld te geven, terwijl het vluchtige momenten en de vluchtige kwaliteiten van licht en kleur vastlegde, waardoor dit een essentieel stuk is voor het waarderen van dat paradigma.